Nang mabubuloy ang screen, nakita ko ang sarili kong pagkakasalanan. Hindi ito paglalaro—kundi pagsisilay at pakikinig sa bawat pagtatakas. Ang tunay na panalo ay nasa katahimikan.

Nung unang paniniwala kong ang panalo ang layun—hanggang sa isang gabi, naramdaman kong ang bawat paghinto ay higit sa pera. Ang Aviator ay hindi laro, kundi pagtitiyaga na nagtuturo ako maghinga.

Nakita ko na ang Aviator ay hindi tungkol sa panalo—kundi sa tahimik na hininga habang umakyat ang eroplano. Ang tunay na panalo ay ang paghinto, hindi ang pagpindot.